A dorna Coninha ó par da Biskine "L´mi Pierre".Rosa, Javucho e máis eu á caña.
Normandía 2001
Os anos pasan con vento fresco
Foi un ano de moita actividade para o mundo das embarcacións tradicionais que seguía o camiño de abrir portas na casa e tamén fora. A nova directiva da Federación, xa oficial, con Trepa de presidente, asumiu enviar unha delegación ate Arcachón, a onde me despracei con Isidro e a súa dorna “Pelexa”, convidados por Mari da Asociación Le-Couldey que coñeceramos en Douaunenez, o obxecto da viaxe era sobre todo pechar a súa participación en Poio 2001 e se podíamos establecer novas afinidades con outras entidades da Bahía francesa. A visita foi correspondida e os franceses desprazaron a Combarro unha exposición e unha “Pinasse". Tamén enviamos unha delegación á Illa de Tatihou (Normandía) convidados polo Museo da Illa con motivo da semana de Galicia como actividade enmarcada na exposición Vivir no Atlántico Norte. Ate alí levamos a dorna Coninha (Portonovo), estreamos a exposición O Patrimonio Marítimo de Galicia (realizada por Dionisio) e montamos un taller de cestería con Toño o Cesteiro, outro de redeiras con Rosiña de Portonovo, a exposición da escola “Mar de Vigo” coa súa directora Rocio, taller de cociña galega con Carmiña de “pulpeira maior” (xa viña de triunfar en Douarnenez 2000) e tamén levamos ós músicos dos Estalotes de Santiago integrados na organización que animaron roda a vila de Sant-Vaast con pasarúas de mañán, tarde e noite. (en canto teña tempo para escanear e aprenda a facer un albún colgarei fotos destas cousas)
Nese verán o Clube organiza tamén a 1ª Regata do Albariño de Dornas á vela e comeza o proxecto de recuperación da Dorna de Tope “A muller de Balboas”, que queríamos ter para a celebración da II Xuntanza de Embarcacións Tradicionais de Cambados que tocaba para o ano seguinte xa que este evento naceu coa intención de celebrarse cada dous anos.
Anécdota da viaxe a Normandía: Para desprazarnos dende a Vila de Sant Vaast ate a Illa de Tatihou embarcamos nun barco anfibio na praza da vila, o barco circula coma un auto máis, parando nos semáforos e todo; A nós facíanos moita gracia o tema, e aos “conductores-pilotos” do barco tamén. Despois descubrimos que eran os mesmos que tripulaban a preciosa Biskine “L´mi Pierre”¨.
Aquí vos déixao un enlace para ver o barco anfibio.
Por certo a Illa ten un Faro-Fortaleza precioso que se popularizou por ter saído en algunha aventura de Tintín (aínda que non lembro cal).
No hay comentarios:
Publicar un comentario