Translate

viernes, 23 de noviembre de 2018

Balandro TENAZ


Modelo Balandro “TENAZ”




En entradas anteriores teño compartido información sobre o estaleiro de Álvaro Padín situado na zona do Pombal de Cambados de onde saíron na década dos corenta e cincuenta do século pasado, modelos e prototipos de balandros de deseño e fabricación propia así como tamén, embarcacións tradicionais como dornas de tope ou racús.

 enlaces:
balandros de cambados
xoguetes de reis





Nesas entradas tiven a oportunidade de amosar a miña teima por acadar toda a información posible sobre ese peculiar estaleiro cambadés e a así mesmo, o esforzo por seguir os pasos tanto dos barcos que se construíron como tamén, das maquetas (prototipos) realizadas na súa maioría por Egidio López Padín que se empregaban como carta de presentaciòn ante posibles armadores futuros.


Goleta de Velacho "Mº del Carmen Ana". Egidio López Padín


Pois ben, paseniño van aparecendo cousas por aquí e acolá; E así, se fai uns meses acadábamos información sobre a maqueta dunha Goleta de Velacho de nome "María del Carnen Ana" doada no seu momento ao Museo Massó e que na actualidade pertence á colección do Museo (propiedade da Xunta de Galicia), esta semana tiven coñecemento da existencia doutra maqueta saída da factoría cambadesa.


enlace:
goleta de velacho Mº del Carmen Ana







Desta vez trátase do balandro TENAZ, un modelo de balandro que se conserva no Museu Maritim de Barcelona co nº de inventario: 6039



Maqueta balandro Tenaz (prototipo). Asteleiro Padín. Cambados




Adxunto os datos que figuran na ficha do propio Museu Marítim de Barcelona.








Na descrición que figura na ficha do Museo cítase textualmente que "proviene del Astillero Pandin (errata do texto), donde probablemente también se construyó el balandro original en la primera mitad del siglo XX". 

En relación a esta posibilidade, neste momento non podo asegurar con absoluta certeza que o Tenaz se construíse realmente; se ben, si podo garantir que se construíu un barco de características semellantes, onde tan só na popa e pequenos detalles da cabina pódese apreciar algunha diferenza.


adxunto imaxe do posible balandro Tenaz:





imaxes comparadas:


















detalles diferenciais apreciables:

- ángulo de caída da popa
- prolongación da cabina cara a proa e corte dos ollos de boi de popa.


Dende logo se non se trata da mesma embarcación, poderíamos dicir que son practicamente iguais, sobre todo se temos en conta que as maquetas eran prototipos que servían de referencia para a construción real, a cal podía incorporar algunha variación de factura e por outra banda, a mesma concepción da maqueta pode diferir en algúns detalles sobre a configuración final da embarcación.



remate:


 
Folga dicir a emoción que sinto con cada achado sobre o estaleiro de "Alvarito" de Cambados. Co paso do tempo vou configurando unha idea certa da importancia que tiña ese estaleiro no seu momento e sobre todo, da proxección do mesmo que se viu truncada pola morte accidental e prematura de Álvaro Padín xusto no momento en que empezaba a agrandar o seu soño co traslado da actividade a Venezuela para conquistar o mercado "americano". 

Sempre quedará a interrogante de até onde podería chegar aquel proxecto e aquela ilusión. Polo menos, sempre nos quedará a testemuña do seu enorme talento e dos utópicos devezos que abrollaban no estaleiro do Sr. Padín.

En memoria de Alvaro Padín Loureiro e Egidio López Padín

Exidio Cuíñas



lunes, 12 de noviembre de 2018

TRIPULANTE CRISTAL

Cristal. Folkboat Rana 2016

Compañeira, amiga, sempre ao asexo borboriñando un aloumiño.
Tripulante, patroa do sorriso, do ladro calado rastrexando un ronsel de cariño.
Cadela do mar, de rolda polos corredores na procura dun abrigo.
Compañeira. amiga, sempre presta a navegar comigo..., graciñas Cristal, 
contigo faise máis levadeiro o camiño.

A Cristal
Exidio Cuíñas







TRIPULANTE CRISTAL
tipoloxía: Cadela da Ría.


Repasando imaxes destes últimos anos, decateime que hai unha constante presenza ao meu carón, case sempre imperceptible, coma un elemento natural da paisaxe que se agocha baixo o cotián.

Estou tan acostumado a súa compañía que apenas percibo o seu ollar escudriñando o horizonte, sempre pendente do rumbo e da costa; e tan só cando desaparece da miña vista por unha ausencia excesiva, é cando instintivamente procuro a súa comparecencia para comprobar no seu ollar que todo esta ben, o cal me alegra e reconforta.




Gústalle percorrer a cuberta de un lado a outro como se estivese comprobando que todo está no seu sitio e cando remata o recoñecemento, adoita sentar na popa a ollar o ronsel que vai debuxando o paso do barco polo mar.


Que mirarán este par de paspáns!. Navegación co Rana na Arrivada Gaélica. Cambados 2018


 Cando se aburre, reclama a atención da tripulación para enredar un pouco ou simplemente para furtar un aloumiño ou se cadra, un anaco de pan.


Dami algo...!


Achegate máis oh! Como raies a pintura do barco pintalo todo!




















Normalmente é discreta, non interferindo nos traballos de goberno do barco e nunca protesta polo estado do mar, do vento ou pola tardanza en chegar a terra.



Arredemo, pensei que xa non chegábamos hoxe!. imaxe: expedición CMS ao Hidria II. O Grobe 2018




E tanto lle ten ir a vela, motor ou a remos, iso si, sempre que voguen outros.



Víndeme buscar que estes son uns palanquíns! Imaxe: Regata de remos da Valvanera. San Tomé 2017




e como boa patroa, gústalle botar un ollo ao que fan os demais, sobre todo á hora de amarrar.

A ver que fas ti con ese cabo! . imaxe; Cristal comprobando o amarre da Airexa. T de Cambados 2018



Ás veces gustalle ser fachendosa e mesmo pousar coa tripulación.


Chejo a ter eu unhas gafas desas...!





Voute come-lo fociño mijo!

















e outras veces prefire un discreto segundo plano onde tenta pasar desapercibida:


"Imos ir polo mar abaixo". Cristal atenta ao manexo da cana de Manu Paz por se hai que corrixir rumbo.


E aínda que ten sona de ter malas pulgas cos da súa especie, normalmente fai de tripas corazón e prefire mirar para outra parte coma que non va con ela a cousa. Iso sí, espreitando co ollo biónico por se acaso.



"Como des un paso en falso tírote pola borda meñoca  do carallo",  imaxe: Pablo, Sate, Rafa, Pipo e Cristal. A Muller de Balboas 2017

E cando hai que botar unha pata en terra para limpar e ordear a sede, éntranlle unhas gañas de mexar que con vexas!

Ajora veño rapazas. Ide empezando sen min!. imaxe: Bea e Betol con aceno resignado.


Está tan presente no imaxinario do CMS que mesmo sae no gravado da camiseta que se fixo en 2017 para iniciar a serie coleccionable: "Artistas co Clube". Nesta primeira ocasión, obra do pintor local Xurxo.








E non me deixa de sorprender a súa paciencia para aguantar as longas conversas que as veces manteño con outras persoas por temas de barcos.



Que? Imos cortando o rollo? Sempre falando de barcos.., pesado! imaxe: Con Ramón Albert no Taller de Velaría.

E non protesta cando arribamos a un porto ou aunha illa, como este ano en Rúa, onde pasamos o día:



Mimá!, a onde me trouxeron estes. Todo é con..., a ver se polo menos atopo un lagarto que papar!



remate:



Nestes tres ultimos anos, a compañía de Cristal foi unha constante nas moitas xornadas de navegación que se fan en cada tempada. Lonxe de ser unha molestia, sempre crea un clima de distensión a bordo, sobre todo cando veñen menores, entón convértese en principal protagonista facendo máis levadeira a travesía. Confeso que fai anos era inimigo total de levar animais a bordo pero hoxe en día teño que recoñecer que estaba equivocado, polo menos con Cristal.



..., graciñas Cristal, 
contigo faise máis levadeiro o camiño!


Exidio Cuíñas



imaxes:

Manu Paz
David Hamer
Silvia Vozza
Olaia
MIguel Montero