Ence, Mangouras, Rajoy y otros chicos del montón

Afundemento do Prestige. Imaxe Xurxo Lobato

Costa crer que os que mandaron o Prestige ao quinto pino (lémbrar as palabras do ex-ministro Álvarez Cascos), os mesmos que acaban de ratificar a renovación da concesión de Ence que ven a hipotecar outros 60 anos á recuperación da Ría de Pontevedra, aplaudan a un tempo a condena do capitán Mangouras a dous anos de cárcere por “delito medioambiental”...,
Viva Ejpaña!

 

Poucas veces este blog se mete en leas políticas, pero estes temas van máis aló de consideracións partidistas e na miña opinión expresada libremente a través deste blog, trátase das maiores inxustizas cometidas contra o mar e contra Galicia en todos os tempos. E vou a tentar explicar resumidamente o porqué:

 

1.      ¿Que prestixio internacional tería un país se o comandante dun avión que sobrevoa o seu espazo aéreo informase ás autoridades competentes dun problema nos motores e solicitase axuda para tomar terra e como resposta se lle dixese que marche o máis lonxe posible.., en particular ao 5º pino?

Seguramente pensaríamos que isto é imposible nun país civilizado e tan só podería acontecer nun lugar moi afastado socialmente de nós. Ben, pois isto precisamente foi o que pasou aquel día co Prestige, cando o Ministro de Fomento (que estaba de caza), contestou da seguinte maneira ás reclamacións do capitán Mangouras para entrar nun porto refuxio antes de que o barco puidera derramar o cru (naquel momento simplemente tiña avaría nos motores e en consecuencia o buque estaba sen goberno)

Transcrición das ordes do Ministro de Fomento no xuízo do Prestige:

Las instrucciones de Álvarez Cascos fueron tajantes. "Sólo querían una cosa: que lleváramos el barco lo más lejos posible", se quejó entonces un responsable del barco.

- Bien lejos, sí, ¿pero hacia dónde?, preguntó un técnico en medio del caos de la sala de crisis.

- Rumbo 325. Noroeste, respondió un tercero, que parecía tener información.

- Sí, pero ¿hasta dónde? ¿Hasta América acaso?

- Zona SAR, le contestó.

-¿Hasta dónde?

- "¡Que lo lleven al quinto pino!", llega a decir un ministro.

Para a maioría dos técnicos, a decisión urxente adoptada polo Ministerio de Fomento que pilotaba Álvarez Cascos de afastar o petroleiro o máximo posible da costa provocou una “traxedia medioambiental xigantesca”.

"Paseo" do accidentado Prestige ao longo da costa galega.

 

2.      O Señor Mariano Rajoy, por entón portavoz do Goberno de Aznar (tamén coñecido polo alcume do Señor de los Hilillos), ven de conceder a ENCE, unha das empresas máis contaminantes de Galicia a renovación por 60 anos máis para seguir facendo pasta de papel na Ría de Pontevedra, cousa que ben facendo dende 1958 por concesión outorgada polo goberno de Francisco Franco.

Ence.Imaxe: www.worpress.com

Que ENCE é unha das empresas máis contaminantes de Galicia o expón claramente un informe de Grenpeace logo de realizar un estudo de impacto medioambiental considerado como o máis serio e independente dos realizados até agora.

“En Galicia, Ence y Elnosa son los dos principales puntos de contaminación por sus emisiones de mercurio, organoclorados y otros contaminantes a la ría de Pontevedra, sustancias muy peligrosas para la salud humana”. (La Voz de Galicia 11/02/2008).

Rajoy.  Imaxe: www.el mundo.es

Folga dicir que até hoxe, non coñecemos ningún outro realizado polas moitas administración que en teoría deberían velar pola defensa medioambiental de Galicia, mesmo na resolución da directora xeral da "Sostenibilidad de la Costa y del Mar” se establece que: “el plazo adicional otorgado a Ence supera los 50 años inicialmente previstos para este tipo de concesiones”.

Dende logo, todos sabemos da controversia e mesmo división da cidadanía sobre a permanencia ou non de ENCE na Ría, pero o que non se entende e como un presidente dun goberno en funcións que a día de hoxe non sabe se vai seguir na Moncloa, pode asinar unha resolución (co beneplácito do Ministerio de Agricultura, Alimentación y Medio Ambiente) onde se hipoteca a rexeneración medioambiental e socioeconómica da maior planta produtiva da provincia de Pontevedra como é a propia Ría de Pontevedra.

3. Expostos os dous puntos anteriores, o que compre agora e relacionar unha cousa con outra. Sorprende que ambas resolucións se adoptasen e se desen a coñecer á opinión pública no mesmo día, porqué?

A razón semella evidente e aínda que non vou ser eu quen cuestione a independencia do noso sistema xudicial, penso que podo permitirme xogar a relacionar ambas cousas. E así, resulta curioso que unha medida que vai suscitar a repulsa dunha boa parte da cidadanía que apoia as teses de entidades e grupos naturalistas (agrupados a maioría baixo a plataforma Ence Fóra), sexa contrarrestada pola condena “pública” e “exemplar” do Señor Mangouras coma único responsable da desastre ecolóxica causada pola contaminación do Prestige. Manda carallo! 

Mangouras. Imaxe: www.laopinioncoruna.es

Non quero estenderme máis, simplemente recordar anteriores entradas onde manifestaba o meu apoio ao capitán Mangouras, postura que manteño se cadra agora con máis rabia aínda. E tamén lembrar artigos anteriores onde se deixaba entrever que isto ía acontecer por que vivimos nun país que aínda ten que percorrer un longo camiño para entender que a maior riqueza que temos é precisamente a nosa riqueza natural. Agardo que cando se cheque a entender non sexa demasiado tarde.(O Capitan Kid) 

Enlace dun artígo de Xabier Vazquez Pumariño "O Prestige segue a Naufragar" (Praza Pública. 14 Nov de 2013), escrito logo de coñercerse a primeira setenza do caso Prestige en 2013.

E como reflexión final: É a nova Lei de Acuicultura que queren aprobar un novo Prestige para as nosas Rías?