Barcos en Viana

Dez anos tiveron que pasar para que fora posible a celebración do 2º Encontro de Embarcações Tradicionais do ría Lima, en Viana do Castelo.
Os pasado días 17, 18 e 19 de setembro acudimos a este evento no que nos xuntamos uns cantos barcos dos dous lados do Miño para compartir experiencias e navegacións.
Como a programación para o venres se limitaba á recepción das embarcacións eso fixemos: deixar a dorna na marina de Viana e ir a coñecer un pouco a cidade, e mais concretamente doto o que se refire ao ramo da hostelería, xa se sabe: tabernas, cervezas…
Visitamos o porto vello e os seus tradicionais postos de venta nos que se pode mercar peixe e marisco fresco a pinchar. Ao final está o Castelo que da Nome a Viana, que alberga no interior varias dependencias da administración así como unha escola de Hostelería.

O que mais abondou nesta viaxe, como ven sendo lóxico e habitual, foron os barcos, neste caso, ademais das embarcacións participantes no Encontro, tanto as que navegaron como mas que formaban a exposición en terra.

O sábado pola mañá botamos ao mar a Semparada, a falta de vento, e o roubo da cana do timón (no porto do Grove) obligáronnos a bogar durante toda a xornada. a propulsión animal levounos a cruzar a ponte Eiffel e chegar ata a xunqueira na que se procesaba bacallau chegado de Terranova a bordo dos lugres. Cando o calado da dorna non nos permitiu continuar volvemos a ir río abaixo, poñendo proa ao Santa María Manuela, o cal visitamos tras amarrar a dorna pola súa popa.
O Santa María Manuela é un lugre bacalloeiro de catro paus, construido pola Companhia União Fabril de Lisboa e botado en 1937. Pescou bacallao en augas de Terranova durante moitos anos, xunto ao Creoula, formando parte da coñecida Flota Branca portuguesa. En 1993 o barco cae no abandono i é parcialmente desguazado, conservándose só o casco. En 2007 a compañía bacalloeira Pascoal adquire o casco e acomete a restauración do mesmo, que rematou en maio de 2010 e que deu como resultado o estado actual.O SMM actualmente é un buque escola con capacidade para 50 cadetes que participan en todo tipo de actividades como instrucción astronómica, avistamento de aves e cetéceos. Por exemplo, nos días da visita o barco chegaba de Oslo, recalaba en Viana do Castelo de venres a luns, e continuaba a viaxe rumbo a Aveiro.
Ten 62,64 metros de eslora en casco, 9,90 metros de manga e 5,94 metros de calado. Navega a vela con 1120 metros cadrados de superficie vélica, e dispon de máquina con máis de 1000 HP de potencia. A tripulación está formada por 22 persoas que xunto aos 50 cadetes se reparten as 18 cabinas das que dispón.

O Outro barco grande que tivemos oportunidade de coñecer foi o Gil Eannes, un navío-hospital construídos nos Estaleiros Navais Viana do Castelo en 1955. Nese ano comezou o seu traballo asistencial á flota portuguesa, e de outros paises, en augas de Terranova e Groenlandia; onte non só se limitou á asistencia médica senon que serviu como capitanía flotante, remolcador e rompe-xeos garantindo a seguridade e o abastecemnto dos pesqueiros.
En 1963 sofre cambios na súa misión realizando viaxes de comercio con mercancía refrixerada e de pasaxeiros entre tera e os caladoiros. No 1973 viaxa por última vez a Terranova e tamén a Brasil en viaxe diplomática. Despois de aquela "deixa de ser util" e pasa estar amarrado de porto en porto en Lisbo, ata que en 1977 é vendido a un chatarreiro para ser desguazado.
Esto fixo que se movilizara a sociedade vianesa e que se conseguira salvar o navío para convertelo en buque-museo, atopándose aberto ao público desde 1998. Ten 98,45 metros de eslora e 13,7 metros de manga.
Ademáis de todo esto na proa do barco os camarotes de enfermería funcionan como albergue, e foi alí onde pasamos a noite.