Luís é mariñeiro de toda a vida, dende que naceu. Fillo de mariñeiro, pronto foi para o mar coma tantos outros. Nunca coñéceo outra profesión, nen quere. Andivo en moitos barcos, con moitas tripulación e distintas artes de pesca. Na foto anda no Sesito co rastro da vieira (pronto abrirá a campaña). Pasou momentos fodidos como presenciar a morte dun compañeiro o ano pasado ó caer o mar. Pero aínda así di que non lle da medo o mar. O medo para Luís está no baixo prezo do peixe, e que cada vez tómanse menos, e o jasoil.....joder co gasoil. Pero Luís tamén ten venres, e chejado o día, Luís limpa as escamas e arma chaqueta americana dos sesenta, peina as canas e “ajora si que si”, porque a poesía lle invade e non pode afogala nin con todas esas Heineken que papa. Todos os que o coñecemos alucinamos coa alucinante fala de Luís, pero disfrutamos, e todos os venres (ou case todos) agardamos a súa inmersión na tertulia do Bar A Traíña ó caer a noite. Hoxe seguro que nos reimos un pouco vendo o blog dende o portátil de Fonso (propietario do bar, moderador e alma water-salitrosa), saúdos a todos os “tertuliáns traiñeiros”: Pilar, Jacobo, Fonso, Regina, Paco, Chicha e Constante, Luis, Minia, Argi, ......bueno, a todos)
Dende aquí un saúdo compañeiro, que aljún día fuxa a penuria e se instale a felisidá e xa non se vaia con ningunha marea.
No hay comentarios:
Publicar un comentario