Translate

miércoles, 27 de agosto de 2014

Día de Milura

imaxe: Pantalán de Tragobe. Mauro 2014



Día de Milura:
 
Pasaron xa uns meses dende a derradeira entrada neste blog. Daquela o RANA ficaba desarborado e o pobre do pao, espido de cravos e parafusos, agardaba no asteleiro dos Garrido por unha reparación a fondo a base de tratamentos de vernices de última xeración. Este lapsus temporal, sen rexistrar actividade algunha no blog, non significa que estivesemos parados, máis ben todo o contrario, e por iso mesmo apenas quedou tempo para andar a fedellar nas teclas do ordenador.

E si as bicicletas son para o verán, os barcos tamén..., pero hoxe, como é día de milura e non podemos navegar, imos pasar o tempo anticipándonos ao outono, ese tempo de morriñada que tan só se cura cunhas cuncas de tinto arredor da lareira prendida de lembranzas que se avivan co lume.








Imos aló:
 
Andamos os do Clube Mariño Salnés moi ao noso, certo. Cada vez asistimos menos ás regatas e concentracións das que enchen o calendario oficial para a flota de embarcacións tradicionais. Se cadra non está ben, pero tamén é certo que as últimas veces que intentamos facer algo en Cambados, resultou un desastre total e ficamos sós, coas nosas dornas, a nosa xente e a mirada de esguello posta no mar agardando que algunha vela se aproximase a Cambados. Pero nada, nin rastro de moros pola costa e sen que isto sirva de pretexto ou escusa, a verdade é que desanima un pouco perder o tempo en organizar algo para que logo non sirva de nada.  Todo iso é auga máis que pasada e como non hai mal que por ben non veña, agora o Clube navega con máis liberdade e sen nengún tipo de amarre, compromiso ou pamplina (chamese como se queira). O caso é que estamos cómodos así, navegando á nosa "bolina" e collendo o rumbo que nos peta.  


En todo caso, iste ano navegamos máis que nunca e a tempada empezou ben pronto, alá por maio, e dende entón, nin a Muller de Balboas nin a Julicheira deixaron de levantar vela pola Ría de Arousa. E sinceiramente, isto é o máis importante: mentres os barcos naveguen, o demáis é secundario. 

Así estaban as nosas meniñas polo mes de maio, listas coma allos para ir ao mar:






E así van navegando:
imaxenes navegación 2014. Quico Alvarez:
 


 




 
















 







        


Carreirón. Illa de Arousa. Agosto 2014



Pero tamén o RANA fixo unhas cantas millas iste ano: 

Amarrado en Tragobe. Agosto 2014


Concentración de Bueu:




A verdade é que non teño máis imáxenes de Bueu 2014, pero para min foi un dos mellores anos. En gran parte polo acerto da organización na elección do local do "Aturuxo" como centro neurálxico para as comidas e as ceas dos tripulantes. Moi bo ambiente e coma sempre, a xente dos Galos de Bueu tratáronnos de marabilla. Inesquecibles as actuacións jazzisticas tanto na comida como na cea, sen desmérito do grupo de percusión que animou a noite. Non oculto o cariño e respeto que teño pola xente de Bueu: Victor, Rosendo, Lidia, Alvaro..., e tantos outros, e aproveito a ocasión para darlles as gracias e moitos folgos para seguir sendo como son.       

Ben, acabo de acordarme que si teño unha imaxen de Bueu..., é esta:




¿Vedes o peixiño?, pois é o recordo que nos trouxemos de Bueu. Había un regueiro destes peixes marcando o camiño polo peirao até onde se atopaban os barcos. Casualmente, iste que collemos de recordo tiña escrito no reverso o nome de Julieta, a anterior propietaria do Rana e por iso mesmo pegámolo no portelo até que o vento decida devolvelo ao mar. 



Proa á Illa de Sávora:



Saimos un feixe de xente, grandes e pequenos, residentes e emigrados, unha convidada belga e como dicía Reixa: "galegos tamén".

Bo día de navegación: sol, ventiño, boa conversa e pan e viño para ir fasendo o camiño.       

En Sálvora, bañote e xantar na praia do almacén e logo, paseo até a aldea.

(As imaxenes son de Egidio Agra Rebollido)






navegando cara á Illa. 
patrón: Mauro 

De fronte: O pintor Xurxo Durán e a súa compañeira Katerinhe

Chegamos:


O RANA fondeado na praia do Almacén


O xantar e repouso:


Satélite, Anxo, Majete, Katerinhe, Xurxo....


Conquista do Castelo:

Katherine, Mauro e Alex

 Paseo até a aldea:


sen comentarios


Regata Illas Atlánticas e Revenidas

Ao igual que o ano pasado, o RANA participou na Regata das Illas Atlánticas que organiza o Náutico de San Vicente para barcos clásicos, tradicionais e de época. O Rana quedou enmarcado na Clase Sálvora onde acadou a 2ª posición por detrás do Arousa X, e en canto a xeral por tempo compensado, ficamos sextos. Non estivo mal, se ben, isto foi na xornada do sábado porque o domingo desprazámonos até as Revenidas de Vilaxoán, a onde asistimos todos os anos dende hai un lote de tempo.


Intres antes da saída da Regata


Bolinando cara San Vicente despois de dobrar pola baliza do Picamillo (ONS por popa)


Paso por Picamillo Regata 2013

Ben, e máis nada de momento, despedímonos coa promesa de facer en breve, unha reportaxe con imáxenes da Regata das Illas Atlánticas deste ano realizadas por Lino Prieto. Ata sempre



Ahora que hacemos olas por incordiar
ahora, que esta tan sola, la soledad
ahora que todos los cuentos parecen
el cuento, de Nunca Empezar. 

Ahora que...
Joaquin Sabina

 

4 comentarios:

Lino dijo...

Majete:
solo che dijo unha cousa: O Jrove está serca da Arousa, e tamén che dijo que vellos son os trapos.
Están moi ben as reflexións que lanzas nesta entrada, e quédome con que os barcos naveguen e que continuemos a traballar, embarcanco a persoas que nunca navegaran e explicandolle como se vira cunha vela de dorna.
_Avante, e xa tes as fotos da rejata pó seguinte post.
Apertas meu

bou de vara dijo...

Sr. Lino: A distancia no mar, ás veces, non se mide só por millas. E a ver se por Cambados vai chegando esa nova xeración que se agarda coma auga de maio. Por San Tomé polo menos semella que algo florece e promete.
Xa vin as fotos de San Vicente, moi boas, na vindeira semana agardo poñelas e mentres tanto, vai pensando nunha entrada, non?
Saudos e ánimos

Pablo de Castro dijo...

Bravo pola entrada! E bravo por ter os barcos a navegar por riba de todo: a eles nos debemos, "temos que dar esa alegría ao vento".

Pablo de Castro
www.mardepormedio.es

bou de vara dijo...

Moi boas Pablo.
Alegrámonos da túa visita. Que a singradura continue.
Apertas para "mardepormedio" dende o boudevara.