Translate

martes, 2 de abril de 2013

CAMBADOS EN BRANCO E NEGRO II

Imos continuar coa 2ª entrega de imáxenes antigas de Cambados que corresponden na maioría dos casos cos anos 50 do século pasado. A fotografía antiga da mostra de moitas cousas que non fai fallar mencionar, chega con mirar e imaxinar, de igual xeito que as coplas que circulaban pola vila nesas datas, nos revelan alcumes que aínda hoxe perduran, e as veces, sorprendemonos co emprego distinto da toponímia..., en todo caso ecos dunha mesma voz.


  "Na taberna do Charelo, xogan a brisca o Catelo, Pombo, Vieho, Piroleiro, Pepú, Crego, Corbatilla, Cuco, Pataco, Esparrilla, Caja-rabisas io Cordeiro."
Alfonso Caamaño Silva. 1885  

Avieiras do Bahído, 
zamoriñas de Xestelas, 
birbirichos do Sarrido 
e xoubiñas de Cestelas.  
Copla anónima. anos 50






2ª entrega:

Cambados. Vista aérea. Anos 50










 



- E así eran as Goritas antes de que as cousas do progreso xustificasen o seu recheo para facer unha illa artificial onde aparcan os coches os días de mercado e onde os moz@s fan botellón nas fins de semana.


Pedras "As Goritas", tamén chamadas A Ostreira


Limpando o peixe
 


- Mariñeiros, barcos e aparellos:




 





























 - e peixe:


Barco de Cambados decargando en Vigo
 
 - Galeóns:

Tamén Cambados tiña os seus galeóns. Algunhas destas imaxes xa teñen aparecido noutras publicacións coma a que ten editado o Grupo Etnográfico Mascato baixo o título "Galeóns de Arousa" no ano 1997.


Descargando ladrillo





detalle: navegando co petifoque e maior en cangrexa sen botavara



Amarrado no muelle de Cambados


 -Pero cecáis, o que mellor representa ao Cambados mariñeiro, sexan as gamelas e as súas mulleres mariscadoras:















- sen esquencer ás redeiras, ou "atadoras" como lle gusta chamalas ao noso Lino Prieto.




 
 - e tamén tiña dornas "mecas", coma estas amarradas na praia do Borrón, hoxe como non, desaparecida baixo o recheo do Paseo Marítimo de San Tomé.
Pregunto: ¿Algún día alguén repostará ante tanta desfeita?




  
remate:


Deixamos aquí a segunda entrega coa que queremos ir conformando unha ollada que xa non é posible máis alá dos arquivos fotográficos. Os cambios na paisaxe, van deixando atrás unha ribeira sepultada baixo un recheo de olvido. Dende aquí faremos o esfozo de imaxinala ainda que sexa de esguello e por un breve instante, como a mirada do vello mariñeiro que semella anticipar unha inmensa adversidade. 

 
auga salgada ao fin baixo a miña nave de madeira vermella
comezo a viaxe cara o máis fermoso da liña do horizonte
onde me deitarei e volverei respirar salitre en cada bocanada de vida


Ramón Nogueira
do blog Frores Versadas





-Fonte: arquivo Confraría de Pescadores "San Antonío" de Cambados


7 comentarios:

Lino dijo...

Majete, miña avoa Joaquina a Semparada dedicouse a ese oficio, ela desia que era atadora, por eso uso sempre esa palabra.

bou de vara dijo...

Sr. Lino, "quen te atara a tí".
Alégrome de verte por aquí. Paréceme que te vai tocando poñer algo no blog, non?.
Ánimo

andrea dijo...

Que boa terra, que bo mar e que lindas fotos. Vós si que estades desatados!

Seguide así co blogue, non sei se somos muitos ou poucos os que pasamos por aquí, pero sempre o lemos con interese.

bicos!

bou de vara dijo...

Boas Andrea, gracias polos ánimos, mentres teñamos público coma vos, seguiremos adiante aínda que sexamos poucos. Apertas

LA ESCUELA MULTICULTURAL dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Cristina Corral Soilán dijo...

Ola amig@s, acabo de publicar un artigo sobre as mariscadoras gaelgas na nosa revista cultural A REVOLTA, usei unha das vosas fotos para ilustralo , non sabía como firmala, así que puxen o nome do voso blog (Foto: Bou de Vara) ;) son xeniales!

http://arevolta.net/mariscadoras-as-sereas-galegas/

Montse González Vilas dijo...

Moi bo traballo, parabens e a seguir navegando polo tempo.